İletişim çağı susarak anlaşmayı da öldürmüş...
Asıldığı yerde unuttuk, yüzümüzü en son kim güldürmüş...
Dündü, "Hayat güzel be çocuk!" dediğim. "Acı tatlı her şeyiyle..."
Ama zaman da bu kadar çok şey almasaydı be çocuk, elimizden. Her şeyi kelimelere dökmek gerekmeseydi çok eski zamanlarda gerekmediği gibi. Bakışlar emekli edilmeseydi be çocuk! Gölgeli gözler...
İçimizi okuyan insanlar olsaydı yine yanımızda... Biz öyle olsaydık...
Bunca araç bolluğunda yarım kalıyor iletişimimiz be çocuk!
Bakışlarım açıkta kaldı; hayat ne soğuk be çocuk, ne soğuk!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder