Soğuk sabahlar başladı, balkon çiçekleri üşüyor.
Gece nice başlar yastığa, düşünceden uzak düşüyor.
Bir gün daha başladı. Simit kokusunun çay buharına karıştığı, yaşam koşusunda iki ayağın birbiriyle yarıştığı bir gün daha...
Kimse kaybetmek için başlamaz bir güne. Başlanan güne dair düşünceler arasında hastalanmak, kaza geçirmek, para veya itibar kaybetmek, kaybolmak ya da kaçırılmak yoktur. Çoğu maddi, kimi manevi beklentilerle başlanır güne.
Beklentiler... Hep harici; hep birilerinden, bir yerlerden... Oysa biz bugünden bir şeyler beklerken asıl sual: Dün bizden ne bekledi, ne buldu?
Beklentiler... Bir güne başlarken bir gün de düşünelim: Bugün, benden ne bekliyor? Bugün kim olacağım? Dünden farklı, dünden ileri... Sabah adımımı atarken dahil olup gece gözlerimi kapattığımda çıktığım bir günün hikâyesinde hikâyemin ne kadar kahramanıyım?
Tefekkür... Sana çay, simit, zeytin kadar muhtacız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder