aramızda duran, aramızdaki duvar ikimiziz.
suçlamalarımız, savunmalarımız...
zayıflıklarımız, güç gösterilerimiz...
sert duruşlarımız; kof, küçük, çürük prensiplerimiz...
geçmiş yanlışlarımız, gelecek kaygılarımız...
karşılaştıklarımız, karşı durduklarımız...
beklentilerimiz, beklenmedik tepkilerimiz...
ne çok şey var aramızda, ne çok bizden...
oysa ben...
çıplak bir gönülle gelmek isterdim sana.
ne bir azar ne bir sitem...
sadece birkaç güzel kelimem...
ve gözlerin, bütün beni seni susturan gözlerin...
bilsen sevgilim;
gözleriyle konuşsaydı insan,
tüm ayrılıklar çekilirdi aradan.
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder