Ayrılıklar Çekilmez Oldu

aramızda duran, aramızdaki duvar ikimiziz.
suçlamalarımız, savunmalarımız...
zayıflıklarımız, güç gösterilerimiz...
sert duruşlarımız; kof, küçük, çürük prensiplerimiz...
geçmiş yanlışlarımız, gelecek kaygılarımız...
karşılaştıklarımız, karşı durduklarımız...
beklentilerimiz, beklenmedik tepkilerimiz...
ne çok şey var aramızda, ne çok bizden...

oysa ben...
çıplak bir gönülle gelmek isterdim sana.
ne bir azar ne bir sitem...
sadece birkaç güzel kelimem...
ve gözlerin, bütün beni seni susturan gözlerin...
bilsen sevgilim;
gözleriyle konuşsaydı insan,
tüm ayrılıklar çekilirdi aradan.

...

Benle Ben

biraz az, biraz eski
elimde kırık bir testi;
koyuldum da yollara ne bir pınar...
ah, devrildi güğüm güğüm umutlar!
kanmadımdı oysa suya sana,
bir el yumalık mahrum kaldım oy sana!

biraz iri, biraz kıyım
bir hüzün çöker elmacık kemiklerime birden;
korkarım, yüzüm düşer önüme tanımadığım...
el ele tutuşur yanarız benle ben...

 k.y