Nadasa Bırakılmıyor Elem...

birkaç saat geçer gibi ömürden
esiyor kuşluk yelleri
bir kavak boyu uzuyor öğlen...

anız yakımlarında kavruk buğdaylar gibi
arta kalmanın hayfı,
nadasa bırakılmıyor elem...

Kimseyi...

kimseyi tanımıyorum...
bir kedi kaybolursa bir gün ve başka sokaklarda masum...
garipliğim, yüzünden okunur...
yalnızlığım...
biliyorum insan,
en çok kalabalıklar arasında seviyor kendini...
ve kalabalıklar arasında kesilirse
bir kedi sesi
masumluğum yüzünden olur...

Nahoş Tavır...

yukarı yolda bir umut tozuyor
koş!
ben yetişemedim ardından
bir tavırdı topuklarıma vurdu
bir tavrın olduğu kadar nahoş...
kızmalıydım kendime
kayalarda tırnaklarımı kazımalıydım
yuvarlak laflar edip de
hapsoldum kendi kendime
bak, diniyor rüzgar
yukarı yolda durmaz umut
bir umut koş...
bak, parmak uçlarım bomboş...

yeşilgi...

yan yana...

kol kola...

huzur...

Boşversene!..

...
boşversene...senin gözlerinle gülümsemeyecek kimse...bir duvar yıkığında, bir dağ başında donar yüreğin...avuçlarından bir bardak ıhlamur çekilir...kar taneleri kayar yıldız...kendine sarılırsın, nice heba ettiğin...el'ler için...el'lerindir hayat...ellerindir hayat ki, titreyişi yaşama emare...bir idamlık gibi ellerin... boşlukta sallanır...boşluğa tutunur sadece...
...